Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
hznnie van beusekom
Wie kan mij vertellen wat een akte van indemniteit is.
met vriendeljke groeten
hannie
Beste Hannie,
Hier vond ik deze uitleg van de akte van indemniteit;
In de 17de en 18de eeuw werd een niet gering deel van de bevolking permanent of tijdelijk bedeeld. Zo waren er veel seizoenarbeiders, die in de zomer genoeg verdienden maar in de winter nauwelijks konden rondkomen. Ook bejaarden hadden het moeilijk. Vele instellingen zoals de diaconieën of armenkamers van de verschillende kerkelijke gemeenten en parochies, aalmoezenierskamers, gasthuizen en fondsen zorgden goed voor de inwoners van eigen stad of dorp. Voor personen die van elders afkomstig waren bleven de beurzen meestal gesloten. Men wilde voorkomen dat vreemdelingen ooit een beroep op steunverlening zouden doen. Daarom moesten deze in vele gevallen een bewijs overleggen van de diaconie of het gerecht van de plaats van herkomst dat deze de kosten van eventuele steunverlening zou betalen, meestal voor een bepaalde periode. Zo'n bewijs heet een akte van indemniteit. In de oude en in de nieuwe woonplaats werden de gegevens genoteerd.
In de provincie Utrecht was dit sinds 1725 bij Statenverordening voorgeschreven. De praktijk verschilde echter van plaats tot plaats. Voor genealogen is deze bron van belang, omdat de verhuisdatum en de geboorteplaats van iemand vermeld worden. Wanneer een gezin met enkele kinderen verhuisde, dan staan ook de namen en soms de leeftijden van de overige gezinsleden vermeld.
Een verdere aanvulling is hier te vinden;
.. Als men (in de 17e of 18e eeuw) geen inkomsten (meer) had als bewoner van een stad, dan werd men onderhouden vanuit de armenkas. En dat drukte natuurlijk op armenkas (lees: financiën) van een stad.
Daarom werden nieuwkommers aan het eind van de 16de en begin 17de eeuw alleen voor een bepaalde periode toegelaten tot een stad. In de tweede helft van de zestiende eeuw kwam er een aanpassende regel: mocht iemand tot de armoede vervallen dan moest de plaats van geboorte voor het onderhoud van deze persoon zorg gaan dragen.
Die regel kwam echter in het gewest Holland op 8 augustus 1682 te vervallen. Vanaf dat moment werd door het gewest bepaald dat personen die langer dan 1 jaar in een stad woonde, in geval van armlastigheid door het armenbestuur zou worden onderhouden.
Uiteraard zaggen de armenbesturen van de steden deze nieuwe regel van het gewest niet zitten. Daarom werd er van een nieuwkomer in een stad geëist dat hij of zij een verklaring kon overleggen, waarin de geboorteplaats zich garant stelde voor de zorg, indien de betreffende persoon in armoede zou vervallen.
Zo'n verklaring werd akte van indemniteit of akte van Cautie of borgstelling (borgbrief) genoemd.
Voor welgestelden, Joden, militairen en seizoenarbeiders waren er vaak afwijkende regelingen. Niet alle steden eiste zo'n verklaring en er waren ook steden die ze weigerde af te geven.
Als men geen akte van idemniteit kon overleggen werd er een akte van renuntiatie opgesteld. Daarin beloofde de betrokkene geen beroep te doen op de plaatselijke armenkas
Wellicht dat u hier iets aan heeft?
Met vriendelijke groet,
Jerry
